پرستویی: نگران کم کاری در سینما نیستم، مثل قهرمان بی همه چیز شدم خبرنگاران - مجله لیست پیوند

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، نشست خبری فیلم سینمایی بی همه چیز ساخته محسن قرایی مقدم شامگاه یکشنبه 12 بهمن ماه در برج میلاد؛ سالن رسانه در خلال برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر برگزار گردید.

در ابتدای این نشست محسن قرایی در پاسخ به پرسش حمیدرضا مدقق درباره انگیزه خود برای ساخت این فیلم گفت: تقریباً ده سالی بود که برای ساخت این فیلم تصمیم داشتم. پیش از ساخت اولین فیلمم در نظر داشتم این فیلم را بسازم، ولی از آنجایی که فیلم سختی بود و پروداکشن سختی می طلبید، امکان ساختش میسر نبود. بعد از ساخت دو فیلم شرایط ساختش فراهم شد این متن را در دوران دانشجویی خوانده بودم و خیلی دوست داشتم.

پرویز پرستویی بازیگر اصلی فیلم هم مطرح کرد: اولین چیزی که برایم مهم بود، نقش بود. باید بگویم اساساً در کاری که دوست نداشته باشم حضور پیدا نمی کنم، محسن قرایی را هم از سال ها پیش می شناختم، وقتی متن را خواندم فکر کردم جزو وظایف من است در آن حضور داشته باشم.

جواد نوروزبیگی تهیه نماینده اثر هم گفت: سال پیش همین موقع ها آقای قرایی این فیلمنامه را به من داد. سریع خواندم و تلاشم را کردم کار را جلو ببرم.

قرایی مطرح کرد: جا دارد از محمد داودی یاد کنم که فیلمنامه بسیار درجه یکی است و در کنار من بوده است. اساساً خودم را کارگردان می دانم، ولی نمی شود در کار ما فیلمنامه نویسی و کارگردانی جدا کرد اصراری به نوشتن فیلمنامه ها توسط خودم ندارم، ولی این کار را باید خودم می کردم.

فیلم های یک کارگردان الزاماً نباید شبیه هم باشد

قرایی ادامه داد: الزاماً نباید فیلم های یک کارگردان شبیه به هم باشد برای من جذاب است در ژانر های مختلفی کار کنم اساساً اعتقادی ندارم، چون فیلم قبلی من در فضای شهری بوده حتماً فیلم بعدی باید در همان راستا باشد دوست دارم فیلم بعدی هم ارتباطی به بی همه چیز نداشته باشد.

وی ادامه داد: در نمایشنامه کاراکتری به نام نوری وجود نداشت. تمام تصمیم گیران این ده مرد است دوست داشتم زنی باشد تا این افراد را بالانس کند فکر کردم بهترین کاراکتر نوری است به واسطه علاقه ای که به حیوان خود دارد و عواطف دارد این شخصیت باید زن باشد.

پرستویی شرح داد: شخصیت امیر یک جا هایی مقصر است یک جا هایی نیست، ولی خیلی هم بیگناه نیست، ولی به شرایط زیست برمی شود عواملی مختلفی دست به دست هم داده اند که یک جا هایی مقصر باشد و یک جا هایی نه.

باران کوثری هم گفت: چیز مهمی که از مادرم یاد گرفته ام این است که به جایزه فکر نکنم، ولی این به معنی نیست که از جایزه خوشم نیاید دریافت این نقش و لذت فرایند اجرا برای من کافی بوده طبیعی است که حتی نامزد شدن در آن برایم مهم خواهد بود. اما فکر می کنم پیشنهاد چنین نقشی خودش یک جایزه است.

قرایی درباره اینکه آیا فیلمش حرف روز جامعه را می زند مطرح کرد، گفت: فیلمساز نمی تواند مدعی باشد فیلمش با شرایط کنونی جامعه نسبتی ندارد من از چیزی که در اطرافم می بینم، تأثیر می گیرم آدم های مختلف نگاه های مختلف به جامعه دارند من به هر نظری که درباره این فیلم دارند احترام می گذارم، ولی فکر می کنم فیلم بیانگر نظر من درباره اتفاقات است. هر چیز دیگری بگویم اضافه است.

وی گفت: آن موقعی که نمایشنامه را انتخاب کردم تجربه تئاتر نداشتم، ولی تماشای تئاتر و خواندن نمایشنامه را دوست دارم.

پرستویی: یاد گرفته ام در سینما کم کار باشم

پرویز پرستویی هم در پاسخ به سوالی درباره تأثیر فعالیت های اجتماعی سال های اخیرش بر کم کاری هایش در سینما مطرح کرد: یاری های من از زمانی شکل گرفت که معضلات اجتماعی توسط مسئولان دیده نشد و من وظیفه داشتم یاریی کنم. من نگران کم کاری خودم نیستم این موضوع هم برای امروز نیست به من یاد دادند هرچه کمتر کار کنی بهتر است.

پرستویی بیان نمود: همواره فیلم های ما در صحنه های خاص از حضور هنرور آسیب می بیند. از یکایک هنرور های این فیلم تشکر می کنم که چهار ماه تمام زحمت کشیدند. اولین بار این هنروران را دیدم فکر کردم آموزش دیده اند که از قرایی تشکر می کنم این چنین آموزش داده بود. حسی که پای چوبه دار داشتم و اگر می بینید خوب درآمده از همین هنروران گرفته بودم.

مرتضی هدایی مدیر فیلمبرداری فیلم هم مطرح کرد: با جستجوی زیاد لوکیشن این فیلم را پیدا کردیم و جا دارد از جواد مطوری تشکر کنم که بخش های زیادی از صحنه وجود خارجی نداشته و توسط او ساخته شده است. به نظرم این فیلم از لحاظ بصری یک فیلم کلاسیک با همه مختصات کلاسیک است. چشم انداز ها هم یک مدل شاعرانه داشت.

قرایی درباره شخصیت پردازی بیان نمود: من فکر می کنم بر اساس فرایند است. امیر قهرمان نبوده اشتباهاتی داشته و در گذشته خطا هایی داشته، او کاملاً خاکستری است او وقتی زیر چهارپایه می زند می فهمد که به ته خطر رسیده، او همه چیز خود را از دست داده است و وقتی این ها را می بیند تصمیم به تمام کردن همه چیز می گیرد. من فکر می کنم کاراکتر یک فرایند را طی نموده است.

پرستویی: مثل امیر شده ام

پرستویی درباره جذابیت کاراکتر امیر در فیلم برای خودش مطرح کرد: انتها بندی برای امیر را خیلی دوست داشتم یکی از چیز هایی که من را به این وامی دارد که هر هفته از شهر بیرون بزنم، به کسانی سر بزنم که شناسنامه ندارند و داد بزنم این ها جزو هشتاد میلیون است همین است. روزی که قصه را خواندم، احساس کردم زندگی من مثل امیر است.

وی اضافه نمود: اصلاً من هم مثل امیر شده ام به چه کسی باید اعتماد کرد؟ چه باید کرد؟ چرا هر روز نابهنجاری و بی عدالتی می بینیم؟ چرا به جایی می رسیم که سکوت می کنیم؟ چقدر من ضربه از دنیای مجازی خورده ام؟ من گوشم را بستم فکر کردم اگر تحت تأثیر قرار بگیرم باید بگذارم بروم، ولی من اهل رفتن نیستم با گفتن این حرف ها بعضی فکر می نمایند ما ریاکاریم، ولی عیبی ندارد، من این ریاکاری را دوست دارم. من امیر و اتفاقات این فیلم را در جامعه خودمان می بینم.

محسن قرایی درباره دیگر عوامل ای ین فیلم گفت: اعتقاد داشتم موسیقی این فیلم نباید مستقیماً به موضوع این فیلم بپردازد. می خواستم یک موسیقی کاملاً کلاسیک باشد. حامد ثابت واقعاً بهترین موسیقی را برای این فیلم نوشته و نزدیک ترین چیزی بود که من می خواستم. عماد خدابخش تدوینگر هم بسیار کاربلد است من دائم از مشورت های او استفاده می کردم. حضور هدیه تهرانی بی نظیر بود هادی حجازی فر در آخرین لحظات به داد من رسید، اگر نبود فیلم ساخته نمی شد.