بازسازی ویلا: کمبود اعتبارات و بودجه بازسازی و حفاظت از بناهای تاریخی - مجله لیست پیوند

جهت دریافت خدمات بازسازی ویلا با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. از طراحی پلن بازسازی تا اجرای جز به جز بازسازی منزل، ویلا و ساختمان اداری تخصص ماست.

یک کارشناس برنامه ریزی و بودجه گفت: صندوق احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی راه حل مهمی بود که مقرر شد نقش تامین اقتصادی بخش میراث فرهنگی را داشته باشد، اما از این ماموریت فاصله گرفت و به مزایده کننده بناهای تاریخی تبدیل شد.

سعید امیریان، کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری درباره کمبود اعتبارات دولتی برای بازسازی و حفاظت از بناهای تاریخی گفت: اصل موضوع درباره عدم کفاف اعتبارات دولتی برای بازسازی آثار تاریخی صحت داشته و البته موضوع تازهی نیست. با این حال، ضروری است در جزئیات بحث گردد، مثلا در مورد 340 میلیارد تومان مورد اشاره آقای ضرغامی در اصل باید گفت این رقم مربوط به اعتبارات ملی است. علاوه بر اعتبارات ملی، از محل اعتبارات استانی نیز برای بازسازی آثار تاریخی اعتباراتی لحاظ می گردد. به علاوه، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از محل بازدید از موزه ها و بناهای تاریخی نیز عایدیهایی را کسب میکند که بخش مهمی از آن صرف نگهداری و بازسازی بناها و محوطه ها می گردد.

در کنار مجموع این اعتبارات باید اعتباراتی که سایر دستگاه ها (نظیر وزارت امور خارجه، وزارت دفاع و...) برای بازسازی بناهای تاریخی در اختیار خود اختصاص می دهند نیز لحاظ گردد بنابراین اگر بخواهیم به دیدگاه جامعی درباره حجم اعتبارات دولتی در مورد بازسازی ابنیه تاریخی برسیم، باید مجموع این اعتبارات را در نظر بگیریم.

امیریان اضافه کرد: با تمام این احوال، کسری اعتبارات بازسازی آثار تاریخی امری همیشگی بوده است و دولت همزمان با تدوین و اجرای برنامه های سوم و چهارم توسعه به این جمع بندی رسید که اعتبارات دولتی نمی تواند میراث فرهنگی را به جایگاه اصلی برساند. بنابراین چند سازوکار و استراتژی تازه ایجاد کرد تا از مشارکت مردمی استفاده کند، چون اگر چنین مشارکتی نباشد، اعتبارات دولتی کفاف نمی دهد.

وی اعلام کرد: اگر از منابع دولت به صورت اهرم استفاده کنیم و منابع دولتی را با بخش خصوصی به مشارکت بگیریم، قطعا به ازای هر ریالی که دولت هزینه می نماید، چندین ریال بخش خصوصی آورده خواهد داشت که در این صورت می توانیم بگوییم از منابع دولتی به صورت کارآمدی استفاده نموده ایم.

این کارشناس برنامه ریزی و بودجه گفت: اعتبارات کم دولتی را باید به عنوان اهرم با منابع بخش خصوصی ترکیب کنیم تا کارآیی آن چند برابر گردد و اقدامات وسیع تری انجام گردد. به همین دلیل، صندوق احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی راه حل مهمی بود که در برنامه چهارم توسعه به آن پرداخته و مقرر شد صندوق فوق نقش تامین اقتصادی بخش میراث فرهنگی از جمله بازسازی آثار تاریخی را متکفل گردد. ولی متاسفانه عملکرد 20 سال گذشته این صندوق نشان می دهد نقشی که توانسته است ایفا نماید، شبیه دفتر فنی معاونت میراث فرهنگی بوده است، طوریکه عمدتا مسئول نگهداری بناهای خریداری شده به وسیله دولت و اجاره آن به مردم است. درحالیکه این صندوق باید نقش فاند (Fund) را ایفا نماید. متاسفانه عملکرد این صندوق از اهداف معین شده برای آن فاصله زیادی دارد و نتوانسته جایگاه واقعی خود را پیدا کند.

امیریان اظهار کرد: در اساسنامه صندوق آمده است که سرمایه آن باید 20 میلیارد تومان باشد. این درحالی است که سرمایه صندوق نوآوری و شکوفایی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری بیش از سه هزار میلیارد تومان است. صندوق احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی که اکنون توسعه صنایع دستی و فرش دستباف نیز به آن اضافه شده اند با چنین سرمایه ای چگونه می تواند نقش فاند را ایفا نموده و از بازسازی و بهره برداری آثار تاریخی به وسیله بخش خصوصی حمایت کند؟

وی اضافه کرد: اگر قرار است این صندوق به ماهیت واقعی خود را که همان نقش فاند است ایفا نماید باید در اساسنامه، تفکر و دیدگاه آن بازنگاری گردد و حتی نگاه وزارتخانه به این صندوق اصلاح گردد. صندوق باید نقش تامین کننده اقتصادی داشته باشد، درحالیکه اکنون فقط به یک برگزار کننده مزایده تبدیل شده است.

این کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری گفت: در ابتدای کار این صندوق حدود هفتاد تا هشتاد بنا خریده شده بود که باید بازسازی میکرد و سپس اجاره میداد، اما حالا شرایط و ظاهر ماموریت آن تغییر نموده است. در شکل موجود صندوق عایدی مختصری از اجاره بهای بناهای تاریخی دریافت می نماید که فقط با آن می تواند هزینه های خود را تامین کند. صندوق باید از این شرایط گذر کند و نقش تامین کننده منابع اقتصادی برای حمایت از میراث فرهنگی و حتی گردشگری داشته باشد.

امیریان بعلاوه اظهار کرد: هیأت امنایی کردن مجموعه های تاریخی فرهنگی راه حل دیگری در راستای توسعه مشارکت های مردمی در نگهداری و بازسازی آثار تاریخی بود که خوشبختانه اخیرا در تعداد معدودی از مجموعه های تاریخی انجام شده و امیدواریم با تدوین سازوکارهای دقیق و نظارت مداوم بر عملکرد هیأت امنا، این راه حل با موفقیت همراه گردد و باعث تسری آن به سایر مجموعه های تاریخی و فرهنگی گردد.