اطلاعات مهم درباره مجسمه آزادی آمریکا - مجله لیست پیوند

این مجسمه 46 متری، روی پایه ای به ارتفاع مشابه قرار گرفته و 225 تن وزن دارد. برای رسیدن به مجسمه، آسانسور، شما را تا انتهای پایه می برد. بعد از آن، می توانید با پلکان مارپیچ تا تاج رفته و از ارتفاعی بالغ بر 90 متر، نیویورک و منهتن را ببینید. این مجسمه ارزشمند، در سال 1924 در لیست میراث ملی آمریکا و در سال 1984 در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

درخواست یاری از مردم برای ساخت مجسمه!

در دهه 1860 که جنگ داخلی آمریکا به انتها میرسد، تاریخ شناسی فرانسوی به نام Edouard de Laboulaye پیشنهاد ساخت این مجسمه را مطرح می نماید. فرانسه می خواسته از این طریق به آمریکا، بابت رسیدن به دموکراسی تبریک بگوید. مجسمه ساز معروف Frederic Auguste Bartholdi ، که به مجسمه های عظیم الجثه اش شهرت داشت، برای این کار انتخاب می گردد.

قرار بود این کار همزمان با صد سالگیِ بیانیه استقلالِ ایالت متحده آمریکا در سال 1876، رونمایی گردد. فرانسه مجسمه را می ساخت و آمریکا پایه ای که مجسمه روی آن پیاده می شد. به این ترتیب، علاوه بر تکریم آزادی و دموکراسی، دو کشور روابط محبت آمیز شان را جشن می گرفتند. هرچند به دلیل هزینه بالایِ فراوری، این پروژه تا سال 1875 شروع نشد.

آمریکا برای به دست آوردن بودجه مورد احتیاج دست به دامان یاری های مردمی شد. جوزف پولیتزر، خبرنگار نامی آمریکایی که جایزه پولیتزر را به افتخار او نامگذاری کردند، در روزنامه the World، مردم را به همکاری دعوت کرد. در نهایت، بودجه لازم برای ساخت و ساز به دست آمد و Richard Morris Hunt، پایه مجسمه را طراحی نموده و ساخت. پایه را در محوطه قلعه ای به جا مانده از جنگ جهانی ساختند. البته، این بخش نظامی در سال 1937 جمع شد و کل فضا به مجسمه تعلق گرفت.

نماد آزادی و دموکراسی راهی آمریکا می گردد

مجسمه آزادی از مس ساخته شده است. هنرمندان توانمند فرانسوی، بدون استفاده از ماشین آلات و کاملا دستی قطعات را شکل داده و به فرم دلخواه درآورده اند. به علاوه، مجسمه چهارچوبی آهنی دارد که قطعات مسی روی آن سوار هستند. برای ساخت این چهارچوب آهنی از مهندسان عظیم فرانسوی، Viollet le Duc و Alexandre Eiffel دعوت به همکاری شد. انتخاب فردی که ایفل نام دارد برای طراحی این سازه تصادفی نیست. ایفل در واقع همان طراحی است که برج معروف پاریس را طراحی نموده. طبیعی است که برای پروژه ای به این ابعاد از کسی استفاده نمایند که سابقه طراحی های عظیمی داشته باشد.

بالاخره در سال 1885، مجسمه تکمیل و آماده ارسال شد. فرانسوی ها شاهکار هنری و معماری خود را در قالب 355 قطعه راهی آمریکا کردند. هرچند که این سازه تا رونمایی چندین ماه فاصله داشت. ارسال قطعات به آمریکا یک بخش داستان، و سر هم کردن آن در جزیره بودلو بخش دیگر ماجرا بود و پس از چندین ماه کوشش، بالاخره، این بانوی باشکوه، با ابهت تمام بر پایه اش ایستاد.

بانوی آزادی، الهه ای اساطیری یا دهقانی مصری؟

در کنار ارزش هنری مجسمه آزادی، همواره این سوال مطرح شده که طراح چطور به همچین تصویری از آزادی رسیده است. خب می دانیم که از دیرباز جان دادن به ارزش های والا رسم روزگار بوده است. الهه ها و خدایان، تجسم همین ارزش ها هستند و بسیاری از آنها تجسمی زنانه دارند، اما آنچه در خصوص بانوی آزادی با آن روبرو هستیم متفاوت است.

مجسمه در حالت کنونی، یادآور الهه های یونانی است. بانویی که تاج برسر دارد، با دست راستش مشعلی را بالا گرفته و در دست چپش لوحی دارد که تاریخ بیانیه استقلال آمریکا، بر آن حک شده. روی پایه و جلوی پای مجسمه، زنجیری شکسته می بینیم که به گفته بعضی، نشان از رهایی آمریکا از چنگال اروپا و به گفته دیگران، تکریم انتها برده داری در آمریکاست. تمام این ویژگی ها، در کنار لباسی لَخت و چین خورده که روی یک شانه جمع شده، ذهنیت ما را به سمت الهه های یونانی و رومی می کشاند.

نمی توانیم منکر تاثیر هنر مجسمه سازی یونانی در ساخت این مجسمه شویم، اما از طراحی های اولیه آن متوجه می شویم که بارتولدی 30 سال قبل از مطرح شدن این پروژه، روی طرحی مشابه با آن کار می نموده. بارتولدی با الهام از دختری مصری که دهقان بوده، مجسمه ای طراحی می نماید که مشابه با مجسمه آزادی امروزی است. البته، طراحی اولیه با آنچه امروز می بینیم متفاوت است. در هرحال، ایده اولیه قرار دادن این مجسمه در مصر بوده. بارتولدی طرح خود را مصر نور را به آسیا می برد، نامید و از سوژه ای استفاده کرد که همه بتوانند با آن ارتباط برقرار نمایند. احتمالا به دلیل هزینه زیاد، این پروژه قبل از جدی شدن متوقف می گردد. چندین سال بعد با تغییری در لباس و اضافه کردن یک مشعل در دست مجسمه، طرح برای آمریکا ساخته می گردد.

نکاتی جالب درباره مجسمه آزادی

به دلیل کمبود بودجه، ساخت آن 10 سال بیشتر طول کشید.

دفتری که مهاجران در ورود به آمریکا به آن مراجعه می کردند در جزیره ای نزدیک به جزیره آزادی بود. مهاجران با دیدن مجسمه آزادی می فهمیدند که به سلامت به آمریکا رسیدند و به همین دلیل به این مجسمه حس متفاوتی دارند.

مجسمه آزادی از سال 1984 تا 1986 به دستور رئیس جمهور وقت (رونالد ریگان) برای بازسازی بسته شد. حتّی بازسازی مجسمه هم مشترک انجام شد و فرانسه هم در آن شرکت کرد.

بعد از حملات تروریستی یازده سپتامبر، جزیره آزادی به مدت 100 روز بسته شد. بعد از 100 روز رفت و آمد به جزیره مجاز اعلام شد اما خود مجسمه تا سال 2004 بسته بود.

جنس مشعلی که در دست بانوی آزادی است از طلای 24 عیار است و نمونه اصلی امروز در موزه جزیره نگهداری می گردد.

درست مانند تاج، مشعل هم تراسی برای بازدید داشته که پلکان آن در بازوی مجسمه بوده است. از سال 1886 تا 1916، بازدیدنمایندگان می توانستند وارد مشعل شوند، اما به دلیل مسائل امنیتی، دسترسی به مشعل ممنوع شد.

مجسمه آزادی اثر هنری ارزشمند و شاهکاری بی نظیر است، امّا در کنار زیبایی، نمادی از مفهومی است که برای انسان مدرن بسیار مهم است. دموکراسی و آزادی یکی از مهم ترین دغدغه های آمریکایی ها است و آنها همواره به داشتن کشوری دموکراتیک افتخار کردند. اگر چیزی این دموکراسی را تهدید کند، با واکنش شدید آنها روبه رو می گردد و مجسمه آزادی که این مفهوم را تکریم می نماید، بهترین نماد برای مردم این کشور است.