ژل های بهداشتی بانوان؛ مفید یا مضر؟ - مجله لیست پیوند

در مسافرت ها نیز باتوجه به اینکه مجبور هستید ساعت های طولانی در اتومبیل یا هواپیما و... بنشینید، میزان گرما و تعریق بالا می رود و رشد قارچ ها افزایش پیدا می نماید. به همین دلیل است که بروز کاندیدیاز طی مسافرت بیشتر می گردد، اما جای نگرانی وجود ندارد چراکه می توانید با چند راه حل ساده از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنید. دکتر شیرین قاضی زاده احسایی، فوق تخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران شما را در این زمینه هدایت می نماید.

این قارچ ریشه کن نمی گردد!

کاندیدیاز نوعی قارچ است که در محیط، روی پوست، داخل حفره دهان، واژن و... به وفور یافت می گردد. به عبارتی این قارچ جزو فلور طبیعی و غیر بیماری زای بدن به شمار می آید. با این حال گاهی اوقات تحت شرایط خاص، میزان رشد آن افزایش پیدا می نماید و باعث بروز بیماری می گردد که در این صورت احتیاج به درمان وجود دارد، اما توجه داشته باشید که هیچ گاه نمی توانیم این قارچ را به طور کامل از بین ببریم بلکه فقط می توانیم از رشد بی رویه آن جلوگیری کنیم.

چه علائمی دارد؟

از آنجایی که این قارچ در حالت طبیعی در بدن یافت می گردد، نمی توان کاندیدیاز را به وسیله کشت تشخیص داد، بلکه فقط از روی مشخصات ظاهری عفونت می توان به آن پی برد. کاندیدیاز معمولا با خارش و سوزش شدید، ترشحات سفید رنگ، غلیظ و نسبتا خشک و پنیرمانند همراه است. در معاینات نیز ترشحات، قرمزی و التهاب دستگاه تناسلی و داخل واژن قابل مشاهده است. این بیماری در آقایان هم ممکن است دیده گردد، اما احتمال آن بسیار کم است. از علائم آن در آقایان می توان به التهاب، قرمزی، سوزش، خارش و بعضا پوسته ریزی و ترشحات سفید رنگ از دستگاه تناسلی اشاره نمود.

عامل شماره 1: دیابت و قند

یکی از عواملی که شرایط را برای رشد این قارچ مهیا می نماید، دیابت کنترل نشده است. البته مصرف زیاد مواد قندی توسط افراد غیر دیابتی نیز می تواند باعث افزایش میزان گلیکوژن (نوعی قند مرکب) واژن و رشد این قارچ گردد، بنابراین برای پیشگیری از این بیماری باید قند خون را تحت کنترل درآورد و از زیاده روی در مصرف مواد قندی خودداری کرد.

عامل شماره 2: آنتی بیوتیک ها

مصرف آنتی بیوتیک ها نیز می تواند باعث افزایش رشد قارچ در واژن گردد. درواقع آنتی بیوتیک ها علاوه بر از بین بردن باکتری های مضر باعث نابودی باکتری های مفید نیز می شوند. این در حالی است که باکتری های مفید جلوی رشد بی رویه قارچ ها را می گیرند، بنابراین با مصرف آنتی بیوتیک، تعادل فلور میکروبی بدن به هم می خورد و قارچ ها فرصت رشد پیدا می نمایند. پس اگر مستعد کاندیدیاز هستید و به هر دلیل باید آنتی بیوتیک مصرف کنید، بهتر است به طور همزمان از کرم ها یا شیاف های ضد قارچ واژن ازجمله کلوتریمازول، میکونازول، نیستاتین و... بهره ببرید.

عامل شماره 3: ضعف سیستم ایمنی

بیماری ها و دارو های تضعیف نماینده سیستم ایمنی نیز فرد را مستعد رشد قارچ می نمایند، برای مثال مبتلایان به بیماری های ویروسی شدید همراه با تب، مبتلایان به لوپوس و کسانی که پیوند کلیه داشته اند و مجبورند از دارو های سرکوب نماینده سیستم ایمنی مثل کورتون استفاده نمایند، بیشتر دچار کاندیدیاز می شوند.

عامل شماره 4: قرص ضدبارداری

یکی دیگر از عواملی که رشد قارچ را زیاد می نماید، مصرف قرص های ضدبارداری است، زیرا این دارو ها گلیکوژن واژن را افزایش می دهند، بنابراین خانم هایی که مستعد عفونت قارچی هستند بهتر است از دیگر روش های جلوگیری استفاده نمایند تا بیماری شان عود نکند.

عامل شماره 5: Ph اسیدی

اسیدی بودن Ph واژن از دیگر عوامل مستعدنماینده رشد قارچ است. این قارچ معمولا در نیمه دوم سیکل قاعدگی یعنی قبل از عادت ماهانه رشد می نماید، درست وقتی که Ph بدن خانم ها اسیدی می گردد. در این شرایط استفاده از مواد قلیایی مثل جوش شیرین بسیار رقیق در ناحیه واژن می تواند جلوی عود بیماری را بگیرد. برای این منظور باید در یک بطری آب جوشیده ولرم به اندازه نوک قاشق چای خوری جوش شیرین بریزید.

این محلول را می توانید با استفاده از دوش های واژینال (موجود در داروخانه) مصرف کنید. البته اغلب دوش های واژینال همراه با بتادین به فروش می رسند. بتادین نیز خود باعث از بین رفتن باکتری های مفید می گردد و فقط در شرایط خاصی باید از آن استفاده کرد؛ بنابراین بهتر است بتادین را مصرف نکنید و فقط محلول جوش شیرین را داخل دوش واژینال بریزید. اگر بیماری تان شدید است هر شب می توانید از این محلول بهره ببرید. در موارد خفیف تر و عودنماینده نیز هفته ای یک بار مصرف کفایت می نماید.

عامل شماره 6: گرما و رطوبت

از دیگر عوامل تشدیدنماینده کاندیدیاز می توان به گرما و رطوبت اشاره نمود. درواقع خانم هایی که لباس های تنگ و چسبان می پوشند و فعالیت بدنی و تعریق بیش از حد دارند بیشتر به این بیماری دچار می شوند، پس برای جلوگیری از ابتلا به آن باید از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان خودداری کنید. اگر هم مجبور هستید در محیط کار شلوار بپوشید، باید از شلوار های پارچه ای و گشاد بهره ببرید، لباس زیرتان هم باید حتما نخی باشد تا رطوب بدن را بگیرد، همچنین باید لباس زیر خود را حداقل یک تا دو بار در روز تعویض کنید.

استفاده از سشوار برای خشک کردن ناحیه تناسلی نیز برای برخی از افراد یاری نماینده است. آقایان هم در صورت ابتلا به کاندیدیاز باید از لباس های نخی و گشاد استفاده نمایند و ناحیه تناسلی شان را خشک نگه دارند، همچنین باید قندخون شان را تحت کنترل درآورند و در صورت علامت دار شدن از پماد های موضعی ضدقارچ استفاده نمایند.

پروبیوتیک ها به یاری شما می آیند

مصرف ترکیبات پروبیوتیک به جلوگیری از ایجاد کاندیدیاز یاری می نماید. این ترکیبات امروزه در بسیاری از محصولات به خصوص مواد لبنی به کار می فرایند، البته مکمل های پروبیوتیک نیز در داروخانه ها موجود هستند و می توان در موارد شدید از آن ها بهره برد. این ترکیبات، تعادل میکروبی را به نفع باکتری های خوب تغییر داده و رشد قارچ ها را مهار می نمایند.

قبل از مسافرت چه کار کنیم؟

در زمان مسافرت طولانی توصیه می گردد از نوار های بهداشتی روزانه بهره ببرید. این نوار ها بسیار نازک تر از نوار بهداشتی قاعدگی هستند و به خوبی رطوبت بدن را می گیرند، همچنین توصیه می گردد قبل از سفر مصرف ترکیبات محرک مثل ادویه جات تند و مواد قندی را کاهش دهید و همیشه ناحیه تناسلی را خشک نگه دارید. اگر هم واقعا مستعد بیماری کاندیدیاز هستید، می توانید برای پیشگیری قبل از سفر از ترکیبات دارویی مثل پماد یا شیاف ضدقارچ بهره ببرید.

ژل های بهداشتی بانوان؛ مفید یا مضر؟

ژل های مخصوص شست وشوی بانوان نیز به حفظ بهداشت ناحیه تناسلی یاری می نمایند. کسانی که زمینه کاندیدیاز دارند، می توانند انواع قلیایی این ژل ها را از داروخانه تهیه و مصرف نمایند. در حال حاضر شیاف های واژینال حاوی ترکیبات پروبیوتیک نیز در داروخانه موجود است. این شیاف ها در ابتدای واژن قرار داده می شوند و رشد قارچ را مهار می نمایند.

دارو فقط با تجویز پزشک

دارو های ضدقارچ بهتر است با نظر پزشک مصرف شوند. ضدقارچ های خوراکی معمولا از ترکیبات آزول به دست می آیند؛ ازجمله فلوکونازول، ایتراکونازول و کتوکونازول. برخی از این ترکیبات مثل فلوکونازول در یک نوبت مصرف می شوند و برخی دیگر مثل ایتراکونازول و کتوکونازول باید روزی یک تا دو بار برای چند روز مصرف شوند، بنابراین تمامی دارو ها احتیاط خاص خود را دارند و برخی از آن ها اگر زیاد مصرف شوند روی کبد اثر می گذارند، البته به جز آزول ها از ترکیبات نیستاتین نیز می توان استفاده کرد. دارو های ضدقارچ موضعی مثل کلوتریمازول، میکونازول و... نیز به صورت پماد و شیاف موجود هستند.