وزارت ارشاد و مدیران تئاتر برنامه روشنی برای بازگشایی سالن ها نداشتند، سالن تئاتر خطرناک است، اما رستوران و قلیان نه! - مجله لیست پیوند

به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری خبرنگاران، در شرایط کرونایی و کسادی رو به تعطیلی مراکز هنری، همچنان برخی هنرمندان در کوشش هستند تا با رعایت پروتکل های بهداشتی، کمی این فضا را گرم نگه دارند. به همین دلیل حمایت ها و برنامه های وزارت ارشاد از هنرمندان محل بحث و نقد قرار گرفته است.گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری خبرنگاران میخواهد در قالب پفراینده ای ضمن مصاحبه با اهالی فرهنگ و هنر، عملکرد وزارت ارشاد در این زمینه را ارزیابی کند.

در همین ارتباط حمیدرضا نعیمی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری خبرنگاران با اشاره به این که عدم علاقه مندی مسئولان به هنر یک آسیب است اضافه کرد: یکی از مواردی که نشان می دهد یک کشور با توسعه یافتگی فاصله دارد این است که مسئولان یک کشور تئاتر نبینند و اهل کتاب خواندن نباشند. مثلاً شما همین الان بروید از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی یا حتی برخی مدیرانی که در وزارت ارشاد هستند بپرسید که اصلاً شما کسی به اسم گارسیا مارکز را می شناسید؟ شاعری به اسم لورکا را می شناسید؟ آیا می توانید غزلی از صائب تبریزی بخوانید؟ آیا شما به فرض تاریخ بیهقی را خوانده اید؟

مدیران ناآشنا با فرهنگ سیاستمداران موفقی هم نخواهند شد

این بازیگر و کارگردان تئاتر اظهار کرد: وقتی مدیران ما فیلم نمی بینند، موسیقی دوست ندارند، کتاب و رمان نمی خوانند، با داستان نویسی آشنا نیستند، تئاتر نمی آیند، گالری نمی فرایند، با سبک های هنری هیچ اُنس و الفتی ندارند، با یک سری مسئول مواجهیم که از فرهنگ چیزی نمی دانند؛در نتیجه سیاستمدار و اقتصاددان موفقی هم نخواهند شد.

وی اضافه کرد: اگر ما امروز در بخش هایی از اقتصاد، سیاست داخلی و خارجی دچار مشکل شده ایم به دلیلضعف فرهنگی ماست. در جریان جنگ جهانی دوم، کشور اتریش بسیاری از زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی اش را از دست داد. دولتمردان این کشور پس از جنگ بخش عمده ای از وام ها و یاری های خارجی را صرف ساختن سالن تئاتر کردند.

نعیمی ادامه داد: آنها معتقد بودند که تئاتر فقط هنر نمایش نیست. تئاتر به معنای جایی برای نشستن و دیدن و شنیدن است. وقتی کشور صاحب تئاتر باشد، امکان مصاحبهی اجتماعی فراهم می گردد. برای همین است که امروز می بینید که اتریش در جهان چنین صندلیی دارد؛ در حالی که نه معدن دارد، نه نفت دارد، نه منابع زیرزمینی دارد ولی درحوزه های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دارای صندلی است.

مسئولانی که هنر و فرهنگ را عنصر مازاد می بینند!

این مدرس تئاتر مطرح نمود: اغلب مسئولان ما هنر را یک عنصر مازاد می بینند. هر جایی که قرار باشد چیزی حذف گردد یا نادیده گرفته گردد، آن چیز فرهنگ و هنر است. در تمام جهان شهردار شهرهای عظیم در درجه اول یک مقام فرهنگی است اما در کشور ما شهرداران پایتخت همگی چهره های سیاسی بوده اند.

وی گفت: آیا نباید ما به غیر از ساخت و ساز، برای خوراک روحی و روانی شهفرایندان خوراکی در نظر بگیریم؟ مردمی که این روزها به خاطر شیوع کرونا و مسائل اقتصادی زیر فشار روانی هستند، به آرامش روحی احتیاج دارند.یکی از مواردی که آنها را آرام می نماید موسیقی، تئاتر، سینما، نمایش و گالری گردی است. آقای حناچی چه برنامه ای برای کارهای فرهنگی شهر دارند؟ آیا تا الان گفته اند برای برنامه های فرهنگی و هنری تهران چه برنامه هایی دارند؟

آرزوهایی که پیرمان کرد و برآورده نشد!

نعیمی اضافه کرد: وقتی نگاه می کنم می بینم که فقط باید آرزو کنیم که گشایشی گردد،اما دیگر پیر شدیم و مردیم از بس که آرزو کردیم و هیچ کدام تحقق پیدا نکرد!

این نمایشنامه نویس اظهار کرد: وزیر ارشاد، معاونت هنری و مدیران تئاتر تا به امروز هیچ برنامه روشنی برای تئاتر اعلام نکرده اند. چند شعار دادند که بعداً معلوم شد بخشی از این شعارها اصلاً واقعی نیست. مثلاً اینکه دولت برای خسارت های کرونا به تئاتر بودجه قابل توجهی را در نظر گرفته است؛ تا به امروز که حدود دوماه از بازگشایی سالن های تئاتر می گذرد، هیچ تئاتر و هیچ گروهی نه در تهران و نه در هیچ شهری از ایران یک ریال به عنوان خسارت دریافت نکرده است.

وی توضیح داد: گویا گروه های تئاتری کالاهای لوکس هستند که بود و نبود آنها خیلی فرقی نمی نماید. هنرمندان تئاتر و کار و هنرشان اصلاً جزء ضرورت ها به حساب نمی آیند.

سالن تئاتر خطرناک است اما رستوران و قلیان نه!

نعیمی اضافه کرد: حتی برای مطلع سازی مردم نسبت به چگونگی حضور در سالن های سینما و تئانر و حمایت از اجراها نیز اقدامی نشده است. برخی شب ها وقتی از کنار برخی رستوران ها، سفره خانه ها و کافی شاپ ها رد می شوم و می بینم افراد بدون رعاینت شیوه نامه های بهداشتی و ماسک کنار هم نشسته اند و قلیان می کشند. ظاهراً این رستوران ها و قلیان ها خطری برای سلامتی مردم ندارد اما تئاتر، و سینما خطرناک است!

وی اظهار کرد: گویا تئاتر فقط برای خودمان مهم است و برای مسئولان اهمیتی ندارد. به نظر من ضروری است که یک ستاد بحران به صورت ضربتی تشکیل دهیم.آسیب فرهنگی برخلاف بلایای طبیعی یک اتفاق غیرمترقبه و غیرقابل پیش بینی نیست بلکه تدریجی اتفاق می افتد و باید برای اصلاح آن برنامه ریزی کرد.

4104/