رازی حیاتی که احتمالاً نمی دانید! - مجله لیست پیوند

آیا تابه حال برای تان پیش آمده است که احساس کمبودِ انرژی بکنید و بخواهید با قدری بیش تر خوابیدن این کمبود را جبران کنید، اما وقتی بیدار می شوید هنوز حس کنید که به شدت خسته اید؟

به گزارش خبرنگاران ، اگر این توصیفِ شماست، باید یک راز را با شما درمیان بگذاریم: اگرچه بسیاری به اشتباه این دو مقوله را به جای هم استفاده می نمایند، اما خوابیدن و استراحت کردن دو مقوله همسان نیستند.

ما هر روزمان را با این فکر شروع می کنیم که به قدر کافی استراحت نموده ایم و علت مان هم این است که به قدرِ کافی خوابیده ایم ـ، اما درواقعیت، ما به انواع دیگری از استراحت، که بدن مان به آن ها احتیاجِ مفرط دارد؛ بی اعتناییم. نتیجه اش می گردد فرهنگی که در آن افراد به شکلی افراطی در پی کسبِ دستاورد های بیش تر و فراوریِ بالاتر هستند؛ افرادی که همواره احساس خستگی می نمایند و به شکلی مزمن دچار فرسودگی هستند.

ما از کمبودِ استراحت رنج می بریم، زیرا قدرتِ حقیقیِ استراحت کردن برای مان پوشیده مانده است. استراحت کردن معادلِ بازیابی قدرت در 7 حوزه مهم و حیاتیِ زندگی است.

نخستین نوعِ استراحتی که به آن احتیاج داریم، استراحتِ جسمی است که می تواند فعال یا منفعل باشد. استراحتِ منفعل شاملِ خوابیدن یا چرت زدن است. اما استراحتِ جسمیِ فعال یعنی فعالیت هایِ بازسازی نماینده مثل یوگا، فعالیت های کششی و ماساژدرمانی که گردش خون و انعطاف بدن را بهبود می بخشند.

دومین نوعِ استراحت، استراحتِ فکری است. شما هم یکی از آن کارمندانی که هر روز صبحش را با یک فنجانِ بزرگ قهوه شروع می نماید، می شناسید؟ همانی که فراموش کار و تحریک پذیر است و اغلب نمی تواند سرِ کار تمرکز داشته باشد؟ شب ها که می خواهد بخوابد، مدام مصاحبه هایی که در روز داشته در سرش چرخ می زنند و به اصطلاح برای خاموش کردنِ مغزش دچار مشکل است؛ و حتی زمان هایی که 7 تا 8 ساعت خوابیده است، وقتی بیدار می گردد آن قدر خسته است که حس می نماید اصلاً نخوابیده؟ این فرد، دچارِ خستگیِ فکری است.

خبر خوب این است که برای استراحت فکری احتیاجی به ترکِ محلِ کار یا رفتن به تعطیلات ندارید. می توانید طبق یک برنامه هر دو ساعت به خودتان یک استراحت کوتاه بدهید. این استراحت ها به شما یادآوری می نمایند که باید سرعت تان را پایین بیاورید. می توانید یک دفترچه یادداشت کنار تخت تان داشته باشید که زمان هایی که به علتِ گردشِ افکار در فکر تان خواب تان نمی برد، غر ها و مصاحبه های فکری تان را در آن یادداشت کنید.

سومین نوعِ استراحتی که احتیاج داریم، استراحتِ حسی است. نور های درخشان، صفحه کامپیوتر، صدا های پس زمینه و مصاحبه های زیاد ـ چه در محلِ کار و چه در محیط های مجازی ـ می توانند حس های ما را دچار خستگیِ مفرط نمایند و حتی حسِ فروپاشی به ما بدهند.

می توانید در طول روز برای چند دقیقه چشم های تان را روی هم بگذارید یا تعمداً ابزار الکترونیکی را در انتها هر روز از برق بکشید یا خاموش کنید.

دنیای که در آن زندگی می کنیم به شدت تحریک نماینده است که می تواند خستگی حسی زیادی را به ما تحمیل کند، اگر تعمداً خودمان را از ابزاری که مدام ما را به دنیا وصل نگه می دارند، محروم کنیم، می توانیم خودمان را از شرِ آسیب های آن محفوظ نگه داریم.

چهارمین نوعِ استراحتی که به آن احتیاج داریم، استراحتِ خلاقانه است. این نوع استراحت، به خصوص برای هر فردی که می خواهد مسئله ای را حل نماید یا ایده هایی را به وسیلهِ طوفان ِ فکری مطرح کند، بسیار لازم است. استراحتِ خلاقانه شگفتیِ درونی و آنِ ما را بیدار می نماید.

استراحتِ خلاقانه با پیوندِ شما با طبیعت حاصل می گردد. این طبیعت می تواند بازدید از یک آبشار یا اقیانوس یا دره زیبا یا قدم زدن در حیاط پشتیِ خانه، پارکِ نزدیکِ محلِ زندگی یا محیط اطراف اداره باشد. وقتی خودتان را در زیبایی طبیعت غرق می کنید، آن منِ خلاق که در درون تان نهفته است، بیدار می گردد.

اما استراحت خلاقانه، صرفاً ستایشِ طبیعت نیست؛ لذت بردن از هنر نیز استراحتِ خلاقانه را در پی دارد. محلِ کارتان را با نمایش تصاویری از مکان هایی که دوست داشتید و آثارِ هنری ای که برای تان معنا دارند، تبدیل به مکانی الهام بخش بکنید.

نمی توانید 40 ساعت در هفته به محیطی درهم برهم و خالی از معنی خیره شوید و انتظار داشته باشید که شور و انرژی حس کنید یا به چیزی شور وعلاقه مندی پیدا کنید، چه رسد به اینکه خلاقیت تان هم گل کند.

خوب، حالا بیایید نگاهی به شرایطِ یک فرد دیگر بیندازیم. همان فردی که همه فکر می نمایند مهربان ترین و خوب ترین فردی است که در زندگی شان دیده اند. همان فردی که همه به او وابسته اند، از همان هایی که اگر کاری داشته باشید با او تماس می گیرید، زیرا امثال او با اینکه از ته دل دوست ندارند کاری را انجام بدهند، به جای آن که یک نه صادقانه بگویند، یک بله با اکراه می گویند. اما وقتی همین فرد با خودش خلوت می نماید، احساس می نماید که دیگران دوستش ندارند یا دارند از او سوءاستفاده می نمایند.

این فرد به استراحتِ احساسی احتیاج دارد که یعنی احتیاج به زمان و فضایی دارد که بتواند احساساتش را ابراز کند و در پی کسبِ رضایتِ دیگران نباشد. استراحتِ احساسی احتیاجمندِ شجاعت برای اصیل بودن است. فردی که به لحاظِ احساسی استراحت کافی دارد، در پاسخِ به پرسشی مثلِ امروز حالت چطوره؟، صادقانه پاسخ می دهد: امروز حالم خوب نیست! و بعد بخشی از اوقات سختی که را که از سر گذرانده با دیگران به اشتراک می گذارد؛ چیز هایی که اگر او استراحتِ احساسی نداشته باشد، ناگفته باقی خواهند ماند.

اگر به استراحتِ احساسی احتیاج داشته باشید، حتماً به قدری استراحتِ اجتماعی نیز احتیاج دارید. فقدانِ استراحتِ اجتماعی زمانی رخ می دهد که ما نمی توانیم بین روابطی که ما را متعالی می نمایند با روابطی که ما را دچار فرسودگی می نمایند، تمایز قائل شویم. برای آنکه استراحتِ اجتماعی را تجربه کنید، باید اطراف تان را از آدم هایی پر کنید که مثبت اندیش و حامی هستند.

آخرین نوعِ استراحتی که همه به آن احتیاج داریم، استراحتِ معنوی است که توانایی برقراریِ ارتباطی فراتر از ارتباط جسمی و فکری و حسِ عمیقِ تعلق، عشق، پذیرش و هدف مندی است. برای این نوع استراحت، باید کاری فراتر از خودتان انجام دهید و عبادت، مراقبه یا مشارکت اجتماعی را به برنامه روزمره تان تبدیل کنید.

همان طور که دیدید، خوابیدن به تنهایی نمی تواند ما را به آن نقطه ای برساند که حس کنیم به قدرِ کافی استراحت نموده ایم. پش وقتش رسیده تمرکز کنیم تا آن نوع استراحتی که به آن احتیاج داریم را تجربه کنیم.

منبع: Ted.com

ترجمه: سایت خبرنگاران