متاورس یا دیستوپیای آینده جهان - مجله لیست پیوند

اکنون این اصطلاح به ترکیبی از واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) اطلاق می شود و جهانی واقعی را بیش از پیش به جهانی مجازی پیوند می زند. به قول استفنسون: هدف VR این است که شما را به مکانی برساخته ببرد و هدف AR تغییر تجربه شما از مکانی است که در آن هستید.

بسکمک متاورس را نسل بعدی اینترنت و تکنولوژی می دانند که به افراد این امکان را می دهد که بسیار ساده تر و با ابزاری مثل عینک و دستبند به این جهان متصل شوند. این جهان مجازی جهانی فرق دارد که در آن افراد می توانند با آواتارهای دیجیتال و شخصیت های مجازی خود، با یکدیگر به روش های جدیدی تعامل کنند.

شرکت ها بزرگ با پایگاه های کاربری بزرگ مانند فیس بوک (متا) و فورتنایت (Epic Games) در حال ایجاد زیر ساخت های فناوری و اقتصادی متاورس هستند. مارک زاکربرگ در همایش فیسبوک کانکت 2021 درباره اقتصاد متاورس یا اقتصاد خالق صحبت کرد که در آن سازندگان می توانند از توکن های غیر قابل تعویض برای کسب در آمد از هنر دیجیتال و رویدادهای آنلاین استفاده کنند.

Epic Games قبلاً میزبان کنسرت های مجازی در فورتنایت با بسکمک از خوانندگان بوده است که از یک آواتار برای نشان دادن خود استفاده می کنند. اما این خالقان در جهانی متاورس به خوانندگان و مجریان محدود نمی شوند. متا (فیس بوک) قصد دارد پروژه ای موسوم به Horizon Home را راه اندازی کند که در آن هر کس قادر است خانه مورد نظر خود را بسازد و همچنین Horizon Worlds که در آن می توان جهانی مجازی مورد نظر خود را ساخت و همچنین Horizon Workrooms که در آن می توانید با همکاران خود تعامل داشته باشید. به عبارت دیگر در جهانی متاورس، مردم احساس می کنند که درون اینترنت هستند، نه اینکه از بیرون آن و از صفحه نمایش آن را تماشا کنند.

متا (فیس بوک) در چشم انداز خود از آینده ای احتاقتصادی حرف می زند که در آن کاربرها قادرند میزبان مهمانی های مجازی و مالک قلمروها و زمین های دیجیتال باشند. آنها همچنین می توانند برای آواتارهای خود لباس مجازی بخرند. مارک زاکربرگ در ادامه می گوید: کمیت کالاهای دیجیتال و خالق های آن، روز افزون خواهد شد.

اما با توجه به امکانات متاورس مسائل و تهدیدهای زیادی در انتظار آینده یجهانی انسان هاست و به همین دلیل این طرح منتقدان زیادی دارد.

دکتر دیوید لزلی پژوهشگر حوزه اخلاق از منتقدان این طرح است که در مقاله ای در گاردین بیان می کند: چه کسی متاورس را می سازد و آن را کنترل می کند؟ چگونه از حریم خصوصی محافظت می شود؟ چگونه زیرساختی ایجاد کنیم که دسترسی برابر به متاورس را تضمین کند؟ کارشناسان هشدار می دهند که ساختارهای قانونی همچنان در تلاشند که با تأثیر بیش از مقدار رسانه های اجتماعی کنونی مقابله کنند و متاورس می تواند راهی برای شرکت ها باشد تا با استفاده از داده های کاربران به سود بیشتری دست یابند.

به بیان دکتر برنت میتلستاد، پژوهشگر ارشد اخلاق دیتا در مؤسسه اکسفورد یکی از چالش های پیش رو این است که: قرار است به طور ناگهای منابع بزرگی از داده ها، حتی بیشتر از آنچا که اکنون در دسترس شماست و از طریق فضای ترکیبی متاورس هدایت می شود در اختیار شما قرار گیرد و اگر فیس بوک به هدف خود برسد تعییناً همه مردم مقدار قابل توجهی از وقت خود را در آنجا صرف خواهند کرد.

بر اساس گزارش اخیر وبگاه فوربز، برخی از منتقدین همچنین معتقدند که متاورس می تواند به یک کابوس دیستوپیایی (پادآرمان شهری) بدل شود که مردم مانند شخصیت اصلی کتاب تصادف برفی، برای فرار از جهانی واقعی به آن رو بیاورند. بنابراین ما باید مطمئن شویم که پیشرفت های تکنولوژی به حل مسائل جهانی واقعی کمک می کند، نه اینکه صرفاً فرصتی برای فرار از واقعیت را فراهم کند. تغییر نام فیس بوک به شرکت متاورس در این شرایط که فرانسیس هاوگن در کنگره شهادت داده و به مسائل زیادی اشاره کرده نشان دهنده این است که فیس بوک هیچ علاقه ای به تغییر الگوریتم خود برای کاهش آسیب هایی مانند محدود کردن اثرات منفی اینستاگرام بر روی سلامت نوجوانان ندارد.

آینده متاورژن هنوز تعیین نیست. اما کاربران باید از خود بپرسند آیا واقعاً معتقدند که نسخه متاورس فیس بوک، نسبت به نسخه کنونی قابلیت هایی مثل امنیت و حریم خصوصی را در نظر گرفته یا فقط روی مجذوب کننده تر شدن آن نسبت به وضع کنونی این رسانه اجتماعی تاکید شده؟ علاوه بر این، برخی برآورد ها حاکی از آن است که ظهور این پدیده، مسائل اجتماعی و روانی بیشماری را برای کاربران خود در پی خواهد داشت.